Het is zondag en na een uitgebreid marathon-ontbijt wandelen we naar startvak 4. De spanning stijgt want net voor 10uur zing LeeTowers voor de 41ste keer zijn 'You Never Walk Alone'. Indrukwekkend galmt Lee over de lopers heen en we krijgen nu het gevoel dat het echt waar is: "We lopen mee met de mooiste marathon". Om 10 uur starten de wedstrijdrenners en hierna om de 3 minuten een ander startvak. Met in totaal 17.000 lopers en 5 startvakken begrijp je dat zo’n vak behoorlijk gevuld is.Het duurt wel een poosje voordat je echt bij de startstreep ben.

Wij starten dan ook om ongeveer 10.20 uur. Na de start meteen over de Erasmusbrug en hier is het erg druk met vele toeschouwers en supporters. Vele malen hoorde je (vooral ook onderweg) van “goed tempo Hinke” of “het gaat goed Klaas”  en je begint te denken dat die supporters speciaal voor ons zijn gekomen, want ze kennen ons allemaal. Geweldig! De eerste 16 km lopen wij met z’n tweeën o.a. langs het Feijenoord stadion en de Ahoy. Overal hoor je live muziek: jongeren op de drums, een koor, een rockband of een dj. Het is erg druk deze km-ters met lopers, maar we lopen heerlijk en in een mooi strak tempo. Maar door die drukte raakt Klaas Hinke kwijt. We hadden al eerder al afgesproken om op zo’n moment alleen verder te gaan (achteraf blijkt dat Hinke vlak achter Klaas liep). Na 26km zijn we terug bij de Erasmusbrug en het was hier nog veel drukker dan de 1^ste keer. We lopen dan ook zomaar naar de overkant van de brug en hebben geen erg in de pijntjes die misschien al wat beginnen te komen.

Nu lopen we verder over de Coolsingel en rechtsaf richting het bos Kralingen om te lopen om de Kralingse plas. Dit is nog een behoorlijk lange rechte weg en voor je gevoel komt er nooit een einde aan totdat je de bocht omgaat en weer in de straten terugkomt. Dit is ook het moment dat je de lopers tegenkomt die nog om de Kralingse plas moeten. Dit zijn er nog heel veel lopers. Je krijgt een beetje het gevoel dat je voorop loopt en het geeft je bijna een beetje vleugels haha…

Klaas loopt nog steeds goed en weet de laatste 20km zo nu en dan wat te versnellen. Hinke loopt met veel plezier een strak tempo. Vanaf km 38-40 lijkt het net de beklimming van de Alpe d’Huez zoveel toeschouwers bij elkaar. Om tussen al die mensen door te lopen is er hier en daar maar een ruimte van paar meter breed. Prachtige ervaring dat al die mensen je toejuichen…zeg maar toeschreeuwen richting de finish.

Dan ineens zie je het bordje van 1000m oftewel nog 1 km. Je weet dat je het hebt gehaald. Je bent er bijna, maar dan besef je ook dat de Coolsingel naar de finish nog wel heel lang is

Eenmaal over de finish en met een medaille duurt het niet lang dat Hinke bij Klaas komt en beiden voelen ons gelukkig met het behalen van de streep. We voelen ons nog redelijk goed en onderweg zijn we de man met de hamer niet tegen gekomen.    

Met een prachtige medaille om de nek gaan we weer terug naar ons hotel. ’s Avonds een pizza eten met een biertje of twee / wijntje of 2

Hinke en Klaas